Tagarchief: Sam

Maart 2018 – wat is er gebeurd

Met Sam en Daisy gaat het geweldig goed.
Sam heeft sinds de amputatie te maken gehad met een chronische oorontsteking en hier is hij sinds kort van genezen.
Wat een pijn heeft onze jongen gehad maar wat heeft hij zich goed gehouden.

Met Daisy gaat het heel goed.
Inmiddels is ze 3 en is ze een prachtige meid geworden.
Ze heeft een eigen mening, is super eigenwijs zoals het een goede Beagle betaamt en ze is de baas over Sam.
Sam laat het zich allemaal welgevallen.

Als Daisy loops is dan is Sam hier helemaal vol van.
Eigenlijk is het zo dat wanneer Daisy loops is wij hier als gezin met z’n allen onder lijden.
Ondertussen moeten we ook vreselijk lachen.
Sinds vorig jaar mochten ze proberen of Sam Daisy kon dekken.
Wat een taferelen, we noemden ze echte prutsers.
Hadden ze ergens een lesje biologie gemist of wat was er toch aan de hand.
En het hielp ook niet echt mee dat Sam een achterpoot mist.

Maar…Daisy is deze week dan eindelijk gedekt door Sam.
Toen Sam eenmaal wist hoe het moest, bleek dat hij er helemaal geen last van heeft dat hij een achterpoot mist.
En een dag later dekte hij haar nog een keer.

Nu is het spannend….
Zou Daisy zwanger zijn of niet?
Mijn grote wens is dat we straks ook nog een pup van Sam en Daisy hebben.
Met name van Sam, hij wordt 11 en we gaan er vanuit dat we nog een paar jaar heel veel plezier van hem mogen hebben, maar jonger wordt hij er niet op.
En omdat we niet willen wachten tot het te laat is nemen we het risico dat we de komende jaren 3 Beagles in huis hebben.
Dat wordt vast een dolle boel en ook wel wat meer werk, maar dat komt vast wel goed allemaal.

Even duimen dus….
Over ongeveer een week of 3 weten we of het gelukt is!

Terwijl ik dit bericht typ is net de rust in huis terug gekeerd.
Na 2 ,5 week van hormonen en feromonen is Daisy er klaar mee en houdt nu Sam weer van zich af.
En hoewel Sam nog wel wat pogingen doet is het nu zo dat ze het grootste deel van de dag slapen, zo uitgeput zijn ze. (En wij ook! :))

Mocht het niet gelukt zijn dan is dat heel jammer, maar dan mogen ze het de volgende keer in ieder geval nog een keer proberen.

Terugblik op 2015 met Beagles Sam en Daisy

Het jaar is bijna voorbij en de laatste tijd denk ik veel terug aan de momenten die dit jaar voorbij zijn gekomen. Momenten van vreugde, liefde en veel verdriet. Daarom tijd voor een terugblik op dit jaar.

Vorig jaar op 27 december hadden vriendlief en ik het erover dat we graag een tweede Beagle erbij wilden. Leuk voor ons en leuk voor Beagle Sam. We wisten toen nog niet eens dat het Daisy zou worden. Dat wisten we pas op 29 december waarna ze op 31 december al bij ons in huis kwam. En we zijn echt zo blij met deze kleine meid!

Dit is Daisy en hier is ze net een jaar oud.

De eerste maanden stonden in het teken van gewenning voor zowel Daisy als Sam. Maar helaas sloeg in april het noodlot toe en bleek Sam een tumor in een van zijn achterpoten te hebben.​ Deze achterpoot is toen ook afgezet en sindsdien is Sam een trouwe drievoeter in plaats van viervoeter. Sam heeft zich goed weten te herstellen. Zowel fysiek als psychisch. Na de amputatie en de revalidatie was hij boos op me. Sinds een paar weken komt hij pas weer uit zichzelf naar me toe maar tot die tijd tolereerde hij dat ik hem uitliet en natuurlijk deed hij alles wel voor een lekkernij maar nu is de boosheid dus eindelijk gezakt en hebben Sam en ik het weer vanouds gezellig. En...sinds een paar weken kan hij weer op de stoel springen en op bed springen. Alleen mocht dit voor de amputatie al niet dus nu ook niet. Maar het geeft wel aan dat Sam er echt heel sterk uit is gekomen. Wauw, wat ben ik trots op onze jongen!

Inmiddels zit Daisy momenteel in de laatste fase van haar tweede loopsheid. De afgelopen weken stond ons gezin op zijn kop. Sam was helemaal en is helemaal hoteldebotel​ van de kleine meid. Maar ja, hij mocht niks. Dat leverde een hoop geklaag op van Sam in de vorm van huilen, blaffen, piepen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. En we konden echt zien dat het fysiek zijn tol begon te eisen van hem. En Daisy, ik en vriendlief zijn momenteel erg moe en moeten even een beetje bijtanken. Maar sinds gisteren mogen Sam en Daisy weer bij elkaar. Daisy moet nu zelf Sam van zich af gaan houden.

Het was een roerig jaar waarin we als gezin veel met elkaar beleefd hebben. Maar wat ben ik trots op dit prachtige gezin. ​Sam is er gelukkig nog en we zijn ook zo blij met Daisy. Wat een prachtig stel bij elkaar! Van 2016 gaan we vast een prachtig jaar maken met zijn vieren!

Hun favoriete tijdverdrijf ziet er zo uit: Sam relaxed op zijn rug en Daisy met altijd wel een ledemaat buiten de bak.