Wat een super goede dierenkliniek in Nunspeet! Vanmiddag belden ze om te horen hoe het gaat met Beagle Sam. Ook erg fijn dat ik net even kon overleggen wat ik nu in de gaten moet houden na de klap die hij eerder vanmiddag opliep toen Beagle Daisy langs hem heen stoof. Dat deed hem zo’n pijn! Verder is hij dus al die tijd juist behoorlijk vrij van de pijn geweest dankzij de enorme goede pijnstillers die hij krijgt.

Het gaat verder goed met hem vandaag. Hij is ook echt razendsnel al en loopt naast het huis ook rustig het hele veld over. Alleen die kap zit nog in de weg eigenlijk maar dit moet gewoon even.

Beagle Daisy gedraagt zich doorgaans ook echt wel goed trouwens. Alleen als de achterdeur open staat dan stuift ze steeds heen en weer. De deur zit nu dus dicht ondanks het mooie weer maar daar kunnen we vast nog vaak genoeg van genieten straks.

Het is nu even stil hier in huis. Beide Beagles slapen nu en ik kan even wat mail wegwerken en wat andere dingetjes doen. Vanaf donderdagmiddag had ik al niks meer gedaan. Nu wordt het weer tijd dat ik weer wat dingetjes ga doen.

Met zo’n grote kap is het wel lastig draaien in de bak. Nou gelukkig denken wij in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden en daarom de mand uit de bak gehaald en ervoor gelegd. Dit vindt Sam wel heel fijn!

Vandaag staat voor Beagle Sam in het teken van de jeuk. Niet een klein beetje jeuk, maar hele heftige jeuk. Niet alleen van de vele hechtingen maar ook van haar dat weer aangroeit. Ligt hij net rustig en dan krijgt hij weer jeuk. Dankzij die enorme lampenkap kan hij er zelf niet bij. Gelukkig maar want de wond moet natuurlijk gewoon in een keer goed helen. Maar de huid waar het haar op terugkomt daar kunnen wij natuurlijk wel wat aan doen. En dat weet Sam ook! Hij komt regelmatig langslopen in de hoop dat hij verlost wordt van die verschrikkelijke jeuk.
Hij heeft er zelfs zo’n last van dat je iedere keer de huid ziet trekken.
Nog even volhouden Sam…over een paar dagen is de jeuk weer weg en nog iets later mag de kap af en voor je het weet mag je vast weer gezellig mee langs de weg.

Dat was wederom een nachtje op de bank.
Gisteravond hadden we de mand van Beagle Sam in de slaapkamer gelegd maar ja, wat wil je nou als er ook een groot bed staat waar je lekker op kunt liggen. Helaas mag dit nu niet dus hij moest in de mand. Het werd een groot protest. Daar komt dan dus het eigenwijze karakter van een Beagle naar boven

Dus toen maar weer naar de kamer verhuisd om zo te zorgen dat vriendlief kon slapen. In de kamer werd Sam weer wat rustiger en heeft vannacht ook wat beter geslapen. En ook bij mij ging gelukkig af en toe het licht gewoon even uit zo moe als ik ben. Maar echt…die bank is niet fijn om een hele nacht op door te brengen hoor!

Net heb ik hier weer de barricade opgebouwd om Sam en Daisy uit elkaar te houden. Dit is overdag echt nodig. En ’s avonds dan kunnen ze onder het toeziend oog van mij en van vriendlief wel bij elkaar. Daisy is ook echt heel lief hoor maar ze is nog een hele jonge hond en ze is nu aan het puberen en af en toe te wild. Normaal geen probleem maar nu dus wel. Maar ze doet ook echt haar best onder deze omstandigheden en ze is verder ook wel heel begaan met Sam.

De rust lijkt nu weer even terug te keren in huis. Dan kan ik zo mooi eventjes fijn aan het werk. Dat moet natuurlijk ook gewoon gebeuren. En dat leid me ook wel even lekker af.