Auteursarchief: BeaglesvandeHogeweg

Over BeaglesvandeHogeweg

Beagles Sam en Daisy zijn twee hele vrolijke en lekker eigenwijze Beagles die aan de Hogeweg in Emst wonen samen met vrouwtje Lissa Agema en baasje Wilbert Stegeman. Samen vormen we een leuke en lekker eigenwijze familie.

Daisy is halverwege de dracht

Een reactie plaatsen

We weten het pas sinds afgelopen maandag zeker dat Daisy drachtig is, maar ze is nu ook al halverwege de dracht!

Eergisteren zag ik eindelijk de eerste tekenen.
Ze begin nu een buikje te krijgen.
Zelf heeft ze er nog geen besef van eigenlijk.
Ze krabt wel steeds haar buik omdat het allemaal kriebelt.
En ze drinkt meer water en moet wat vaker plassen.

Het gaat gewoon goed met Daisy.
We zijn nu even in afwachting van een werpkist die voor ons gemaakt wordt, maar zodra deze er is dan kan Daisy gelijk daarin overnachten en de plek eigen maken.
En super…de werpkist krijgt ook een uitloopdeel voor als de pups straks wat groter zijn.
Ideaal gewoon!

Nu we weten dat Daisy drachtig is heeft Wilbert een aftelkalender gemaakt.
Vandaag op 31 maart is 32 dagen drachtig.
De dracht duurt ca. 63 dagen maar de kalender loopt iets verder door omdat puppies niet exact op de dag zelf geboren hoeven te worden.

We hebben nog een paar weken om alles te regelen gelukkig.
Toch wel fijn dat we maandag een echo hebben laten maken en het niet aan het toeval overgelaten hebben!

Wil je meer weten over de dracht kijk dan regelmatig op de site.
Ben je op zoek naar een Beagle pup?
Neem dan contact met ons via contact@beaglesvandehogeweg.nl

Daisy is drachtig

Een reactie plaatsen

Eindelijk is het zeker…Daisy is drachtig!

Vrijdag waren we al met Daisy naar de dierenarts in Vaassen gegaan, maar omdat Daisy zo gestrest was van de autorit en daarom haar buik aanspande, kon de dierenarts niet zeggen of ze wel of niet drachtig is.

Daarom zijn we vandaag nog naar het Dierenziekenhuis in Nunspeet geweest voor een echo.
En na een paar keer opnieuw met de scanner over haar buik te zijn gegaan kwamen we 3x over op 6 pups uit. Het kan er eentje meer of minder zijn maar ze is dus overduidelijk drachtig.

Wat zijn we blij!
Het is vooral mijn grote wens dat Beagles Sam en Daisy samen een nestje pups krijgen.
Dit omdat ik graag een pup zelf wil houden en ik wil graag dat deze pup dan de genen van Sam heeft.
Klinkt misschien gek, maar Sam is de eerste hond die ik zelf helemaal opgevoed heb en zijn opvoeding viel ook nog eens in een periode dat het niet zo goed met me ging.
En laat Daisy dan ook nog eens een prachtige meid zijn, dat moet echt een mooi nestje gaan worden!

Begin mei dan worden de pups verwacht en dan begint het hele feest van de bevalling, de eerste 8 weken met alle pups, dan het afscheid van de pups die naar andere gezinnen gaan.
Dan met de pup die hier blijft lekker trainen en opvoeden zoals ik ook met Sam en Daisy gedaan heb.

Voordat het zover is moeten we al wat dingetjes regelen.
Denk aan het blokken van de agenda want het wordt hard werken met een nest pups.
Ik ben zelf boekhouder/winstcoach en gelukkig valt het allemaal tussen 2 BTW deadlines in, dat hebben ze maar prachtig voor elkaar gekregen.
En ik werk vanuit huis dus ik kan als ik even een rustmomentje krijg toch wat dingetjes doen terwijl ik ze in de gaten hou.

Voor manlief hoop ik dat het ’s nachts rustig is. Hij moet wel op tijd op zijn werk zijn en zonder goede nachtrust wordt het anders een ware uitputtingsslag voor hem.
Maar ook hij is dolblij dat Daisy drachtig is en ook hij is druk met het opzoeken van informatie over drachtige teefjes. En hij is aan het kijken wat er allemaal nodig is.
Zo leuk om te zien hoe hij er mee om gaat!

Wil je op de hoogte blijven?
Misschien omdat je op zoek bent naar een Beagle pup, of omdat je het gewoon leuk vind om te volgen wat er gebeurt.
Kijk dan regelmatig op deze site, ik plaats vanaf nu regelmatig berichten over het verloop en straks komen de pups ook op deze site te staan.

Maart 2018 – wat is er gebeurd

Een reactie plaatsen

Met Sam en Daisy gaat het geweldig goed.
Sam heeft sinds de amputatie te maken gehad met een chronische oorontsteking en hier is hij sinds kort van genezen.
Wat een pijn heeft onze jongen gehad maar wat heeft hij zich goed gehouden.

Met Daisy gaat het heel goed.
Inmiddels is ze 3 en is ze een prachtige meid geworden.
Ze heeft een eigen mening, is super eigenwijs zoals het een goede Beagle betaamt en ze is de baas over Sam.
Sam laat het zich allemaal welgevallen.

Als Daisy loops is dan is Sam hier helemaal vol van.
Eigenlijk is het zo dat wanneer Daisy loops is wij hier als gezin met z’n allen onder lijden.
Ondertussen moeten we ook vreselijk lachen.
Sinds vorig jaar mochten ze proberen of Sam Daisy kon dekken.
Wat een taferelen, we noemden ze echte prutsers.
Hadden ze ergens een lesje biologie gemist of wat was er toch aan de hand.
En het hielp ook niet echt mee dat Sam een achterpoot mist.

Maar…Daisy is deze week dan eindelijk gedekt door Sam.
Toen Sam eenmaal wist hoe het moest, bleek dat hij er helemaal geen last van heeft dat hij een achterpoot mist.
En een dag later dekte hij haar nog een keer.

Nu is het spannend….
Zou Daisy zwanger zijn of niet?
Mijn grote wens is dat we straks ook nog een pup van Sam en Daisy hebben.
Met name van Sam, hij wordt 11 en we gaan er vanuit dat we nog een paar jaar heel veel plezier van hem mogen hebben, maar jonger wordt hij er niet op.
En omdat we niet willen wachten tot het te laat is nemen we het risico dat we de komende jaren 3 Beagles in huis hebben.
Dat wordt vast een dolle boel en ook wel wat meer werk, maar dat komt vast wel goed allemaal.

Even duimen dus….
Over ongeveer een week of 3 weten we of het gelukt is!

Terwijl ik dit bericht typ is net de rust in huis terug gekeerd.
Na 2 ,5 week van hormonen en feromonen is Daisy er klaar mee en houdt nu Sam weer van zich af.
En hoewel Sam nog wel wat pogingen doet is het nu zo dat ze het grootste deel van de dag slapen, zo uitgeput zijn ze. (En wij ook! :))

Mocht het niet gelukt zijn dan is dat heel jammer, maar dan mogen ze het de volgende keer in ieder geval nog een keer proberen.

Terugblik op 2015 met Beagles Sam en Daisy

Een reactie plaatsen

Het jaar is bijna voorbij en de laatste tijd denk ik veel terug aan de momenten die dit jaar voorbij zijn gekomen. Momenten van vreugde, liefde en veel verdriet. Daarom tijd voor een terugblik op dit jaar.

Vorig jaar op 27 december hadden vriendlief en ik het erover dat we graag een tweede Beagle erbij wilden. Leuk voor ons en leuk voor Beagle Sam. We wisten toen nog niet eens dat het Daisy zou worden. Dat wisten we pas op 29 december waarna ze op 31 december al bij ons in huis kwam. En we zijn echt zo blij met deze kleine meid!

Dit is Daisy en hier is ze net een jaar oud.

De eerste maanden stonden in het teken van gewenning voor zowel Daisy als Sam. Maar helaas sloeg in april het noodlot toe en bleek Sam een tumor in een van zijn achterpoten te hebben.​ Deze achterpoot is toen ook afgezet en sindsdien is Sam een trouwe drievoeter in plaats van viervoeter. Sam heeft zich goed weten te herstellen. Zowel fysiek als psychisch. Na de amputatie en de revalidatie was hij boos op me. Sinds een paar weken komt hij pas weer uit zichzelf naar me toe maar tot die tijd tolereerde hij dat ik hem uitliet en natuurlijk deed hij alles wel voor een lekkernij maar nu is de boosheid dus eindelijk gezakt en hebben Sam en ik het weer vanouds gezellig. En...sinds een paar weken kan hij weer op de stoel springen en op bed springen. Alleen mocht dit voor de amputatie al niet dus nu ook niet. Maar het geeft wel aan dat Sam er echt heel sterk uit is gekomen. Wauw, wat ben ik trots op onze jongen!

Inmiddels zit Daisy momenteel in de laatste fase van haar tweede loopsheid. De afgelopen weken stond ons gezin op zijn kop. Sam was helemaal en is helemaal hoteldebotel​ van de kleine meid. Maar ja, hij mocht niks. Dat leverde een hoop geklaag op van Sam in de vorm van huilen, blaffen, piepen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. En we konden echt zien dat het fysiek zijn tol begon te eisen van hem. En Daisy, ik en vriendlief zijn momenteel erg moe en moeten even een beetje bijtanken. Maar sinds gisteren mogen Sam en Daisy weer bij elkaar. Daisy moet nu zelf Sam van zich af gaan houden.

Het was een roerig jaar waarin we als gezin veel met elkaar beleefd hebben. Maar wat ben ik trots op dit prachtige gezin. ​Sam is er gelukkig nog en we zijn ook zo blij met Daisy. Wat een prachtig stel bij elkaar! Van 2016 gaan we vast een prachtig jaar maken met zijn vieren!

Hun favoriete tijdverdrijf ziet er zo uit: Sam relaxed op zijn rug en Daisy met altijd wel een ledemaat buiten de bak.

16 april 2015 om 16:30

Een reactie plaatsen

UPDATE OVER BEAGLE SAM:

We zitten er even doorheen hier. Vanmiddag hebben we Beagle Sam naar de dierenarts gebracht voor de geplande operatie. Nog voordat ik thuis was werd ik gebeld door de dierenarts. De tumor zit vast aan het kniegewricht en kan met een operatie niet helemaal weggehaald worden.
De enige oplossing…een amputatie van het hele rechter achterbeen.
Alle scenario’s zijn vanmiddag doorgenomen maar dat is echt het enige wat er nog voor kan zorgen dat Sam weer gezond wordt.

Dit gaat morgen gebeuren in een andere praktijk omdat dit een nog heftigere operatie is. Wel gaan we eerst middels een röntgenfoto uitsluiten of er geen uitzaaiingen zijn naar de rest van zijn lichaam. Als dit het geval is dan gaan we niet tot de operatie over. Maar is het niet uitgezaaid dan gaan we, hoe moeilijk we dit ook vinden, over tot amputatie en dan hopen we dat Sam weer gezond en ook vooral weer gelukkig gaat worden. Vooralsnog geeft de dierenarts aan dat honden die een poot moeten missen hier heel goed mee omgaan en dat dit niks afdoet aan levensvreugde. Hier gaan wij dan ook maar even vanuit. Maar we vinden dit dus wel heel verschrikkelijk voor onze lieve jongen.

Sommige mensen hebben aangegeven vanavond te zullen bellen om te horen hoe de operatie is gegaan. Heel lief vind ik dat, maar liever word ik vandaag en morgen even met rust gelaten. Ik plaats hier morgen ook weer een update over Beagle Sam om jullie op de hoogte te houden.

17 april 2015 om 7:08

Een reactie plaatsen

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties.
Gisteren hebben we hier ineens hele moeilijke beslissingen moeten nemen. Tijd voor uitstel is er niet. De tumor is kwaadaardig en agressief.
Wat er ook gebeurt vandaag, dit is een inktzwarte dag voor ons gezin.
Er wordt straks dus eerst nog een röntgenfoto gemaakt om te kijken of er uitzaaiingen zijn. Is dit het geval dan is het over en dan komt Sam gelijk terug en wel op 4 poten. Maar dan is de conclusie ook keihard. Is het niet uitgezaaid en betekent dit theoretisch dat Sam nog een lang en vooral gelukkig leven kan leiden en dan komt hij op 3 poten terug. Ook dit is iets wat je natuurlijk niet wilt voor je hond. Maar je hond zo door laten lopen terwijl de rest van zijn lijf nu nog wel gezond is is ook geen optie. De hele avond en nacht zijn onze gedachten uitgesproken hierover en we denken er hier hetzelfde over maar man o man, wat verschrikkelijk is dit toch allemaal. We hopen op het allerbeste, wat dit ook mag zijn. Maar positief kan deze dag voor ons niet worden helaas.

17 april 2015 om 14:33

Een reactie plaatsen

UPDATE BEAGLE SAM:

We hebben inmiddels duidelijkheid. We zijn nog niet zo lang terug gebeld door de kliniek en Sam is geopereerd. De foto’s wezen uit dat er geen uitzaaiingen waren. Dit betekent dus nu wel dat Sam een poot mist maar verder helemaal gezond is volgens de dierenarts. Op dit moment is Sam aan het bijkomen van de narcose en later vanmiddag horen we wanneer we hem mogen ophalen.

We hebben hier in huis alles al op orde gebracht voor onze lieve jongen.
De kleine Daisy is vandaag helemaal in de war. Wat zal ze blij zijn als ze hem weer ziet maar ze mogen voorlopig niet bij elkaar. De komende dagen moet er steeds een opgesloten worden om te voorkomen dat Daisy met Sam wil gaan ravotten.

De mensen die hier in Emst wonen en ons altijd zien lopen zullen Sam voorlopig niet zien. De eerste tijd mag hij alleen in de tuin totdat de wond genezen is en hij zich weer goed kan redden. Daarna mag hij weer fijn met mij en Daisy mee.

We beginnen wat kalmer te worden en we maken het beste van deze bizarre situatie waar we maar zo in beland zijn. Ik hoop echt nooit meer zulke zware beslissingen te hoeven nemen.

17 april 2015 om 18:43

Een reactie plaatsen

UPDATE BEAGLE SAM:

We zijn eind van de middag gebeld en Sam kan helaas nog niet naar huis. Hij is nog niet goed op temperatuur en hij is nog flink in de war van alle verschillende pijnmedicatie. Hij is in Nunspeet en is vannacht daar beter af dan bij ons thuis. Morgenochtend mogen we bellen om te horen hoe het dan is en dan mag hij als het goed gaat morgen wel mee naar huis!

17 april 2015 om 22:01

Een reactie plaatsen

LAATSTE UPDATE OVER BEAGLE SAM VANDAAG:

Net gebeld door de dierenarts. Het gaat nu weer goed met Sam. Hij is nu goed wakker en alert. En…hij heeft al rondgelopen en dat ging verbazingwekkend goed volgens de dierenarts. Een goed richtingsgevoel heeft Sam ook hoorden wij. Dus dit is het eerste goede nieuws na alle drama’s van gisteren en vandaag. Wat ben ik trots op Sam!!!
We hoeven morgen niet te bellen met de vraag of hij dan mee mag. We mogen hem gewoon ophalen morgen! Wat zullen we blij zijn wanneer we hem weer in onze armen kunnen sluiten. We beseffen heel goed dat de komende periode zwaar gaat worden maar we hebben er nu wel vertrouwen in.

18 april 2015 om 8:25

Een reactie plaatsen

Vandaag weer vroeg op. Toch ook vannacht weer veel wakker gelegen. Alles nog eens overdacht en gelukkig steeds tot dezelfde conclusie uitgekomen. De beslissing is goed geweest. Ook ben ik blij dat het goed gaat met Sam en dat hij straks weer naar huis mag. Maar spannend vind ik het wel allemaal. Ik moet nu maar gewoon op de kracht en vechtlust van Sam vertrouwen denk ik. Het enige wat ik kan doen is zorg bieden en vooral heel veel liefde. En dan hoop ik echt dat alles verder goed gaat komen met onze jongen!