Vandaag een nieuwe uitdaging voor Beagle Sam.
Gisteren mocht de kap tijdens het vervoer naar huis af. Eenmaal thuis hebben we het goed aangekeken en Sam bleef van de wond af. De kap was gisteren niet nodig. Vandaag kreeg hij de eerste flinke kriebels en toen moest de kap wel op. En toen werd het toch wat lastiger want hij botst nu overal tegenaan. En met zijn bewegingen in combinatie met de kap heeft hij iets van E.T. weg. Maar net mocht hij de kap weer even af en toen was hij echt super handig en super snel.

Eigenlijk kan hij bijna alles weer. Het enige wat hij in ieder geval niet meer kan aan een kant (en momenteel aan beide kanten) is krabben. Dus dat mogen wij voor hem doen. Nou, dat doen wij graag hoor!!! En natuurlijk mag hij nog niet echt mee wandelen. Maar hij loopt al goed over het veld naast het huis!

Ook valt het reuze mee met Sam en Daisy bij elkaar. We moeten er wel bij blijven en af en toe even Daisy toespreken omdat ze ineens enthousiast met Sam wil gaan spelen. Maar verder is ze juist nieuwsgierig en lief voor hem.

Gisteren was Sam nog wel aardig suf op sommige momenten maar vandaag is hij weer helemaal helder. We zien onze oude vertrouwde Sam met zijn goede humeur weer terug. Het is een goede beslissing geweest!

Op maandag 20 april plaatste ik deze afbeelding waarin het gevoel bij mij en Wilbert wordt omschreven: